بررسی ابزارهای پیوسـتگی در نمونه هایی از گفت وگوهای زنده ی ورزشی رادیویی و تلویزیونی فارسی بر اساس دولی و لوینسون (2001)

چکیده بر اساس دولی و لوینسـون (2001)، پیوسـتگی یکی از مهم ترین مفاهیم تحلیل گفتمان است، که به روابط معنایی موجود در متـن اشاره می کند. این عنصر گفتمانی نشان می دهد که چگونه بخشی از گفتمان از نظر مفهومی با بخش دیگر ارتباط پیدا کرده، و به واسطه ی آن درک می شود. ابزارهای پیوستگی به شش دسته ی عبارات توصیفی (descriptive expressions)، همانندی (identity)، روابط واژگانی (lexical relations)، الگوهای صرفی- نحوی (morpho-syntactic patterns)، علائم ارتباطی میان گزاره های معنایی (signals of relations between propositions)، و الگوهای آهنـگ گفتـمـان (intonation patterns) تقسـیم می شود. هدف این پژوهش بررسی و توصیف نقش ابزارهای پیوستگی و میزان کاربرد آن ها در گفت وگوهای زنده ی ورزشی رادیویی و تلویزیونی فارسـی است. بر این اساس، حدود 15 هزار کلمه از 10 گفت وگوی زنده ی ورزشی رادیویی و 15 هزار کلمه نیز از 10 گفت وگوی زنده ی ورزشی تلویزیونی گردآوری شد. برای مقایسه ی بسامد کاربرد هر ابزار و زیرمجموعه های آن و تشخیص میزان معناداری تفاوت ها در کاربرد هر کدام در داده های رادیویی و تلویزیونی مربوط از آزمون تی (t-test) اسـتفاده گردید. یافته های پژوهش نشان می دهد که ابزارهای پیوستگی مطرح شده توسط دولی و لوینسون (همان) به گفت وگوهای زنده ی ورزشی رادیویی و تلویزیونی فارسی قابل تعمیم هستند. به علاوه، نتایج آزمون تی نشان می دهد که این داده ها در کاربرد ابزارهای عبارات توصیفی، روابط واژگانی، و الگوهای صرفی- نحوی تفاوت معناداری با یکدیگر ندارند. اما در کاربرد ابزارهای همانندی و علائم ارتباطی میان گزاره های معنـایی با یکدیگر تفــاوت معـناداری دارند. افزون بر این، ابزار هماننـدی پرکاربردترین و ابزار عبارات توصـیفی کم کاربردترین ابزار پیوستگی در داده های مورد نظر هستند.